Τα συστήματα ανταπόδοσης ανήκουν στον τομέα της έρευνας αγοράς. Στόχος είναι να μάθουμε όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για το αντικείμενο και το άτομο, προκειμένου να προσαρμόσουμε τις επιδόσεις και τις υπηρεσίες. Στο πλαίσιο αυτό, συχνά δίνονται επιλογές απαντήσεων, πράγμα που σημαίνει ότι ο πάροχος ανατροφοδότησης "μόνο" πρέπει να επιλέξει. Γίνονται ανοιχτές υποβλητικές ερωτήσεις, στις οποίες η απάντηση περιέχεται ήδη στην ερώτηση. Ο σχεδιασμός και η διαδικασία υποβολής ερωτήσεων προσανατολίζονται επίσης στη λήψη όσο το δυνατόν περισσότερων απαντήσεων και στη στατιστική αξιολόγηση του πλήθους των απαντήσεων στη συνέχεια. Τα συστήματα αυτά διαμορφώνονται από τις τρέχουσες τάσεις, η σημασία των οποίων παίζει πολύ μεγαλύτερο ρόλο από τα ακριβή αποτελέσματα.
Στο σύστημα ανατροφοδότησης, οι πληροφορίες που παρέχονται από τον ανατροφοδότη εμπλουτίζονται επιπλέον με δεδομένα που συλλέγονται από τον ίδιο τον ανατροφοδότη. Οι πάροχοι ανατροφοδότησης παρακολουθούνται και αποθηκεύονται πρόσθετες πληροφορίες. Ο πραγματικός στόχος της παρακολούθησης των χρηστών είναι η απόκτηση της ταυτότητάς τους. Μέσω της ΠΕ, για παράδειγμα, εντοπίζεται η τοποθεσία, αναλύονται οι κινήσεις και τα κλικ του ποντικιού προκειμένου να χωριστούν οι δότες ανατροφοδότησης σε ομάδες χρηστών.
Διάφορα σύνολα δεδομένων διαβιβάζονται σε τρίτους και ανταλλάσσονται για την επίτευξη πληρέστερης παρακολούθησης. Τα προϊόντα της Google, όπως το Google Analytics και το AdWords, χρησιμοποιούνται σχεδόν σε κάθε τομέα του μάρκετινγκ. Επιπλέον, τα δεδομένα μοιράζονται με εταιρείες διαφήμισης και ανάλυσης. έχουν υποστεί αντίποινα. Επίσης, τα υπόχρεα μέρη δεν χρειάζεται να δημιουργήσουν γραφεία ανώνυμης αναφοράς, κάτι που η εμπειρία δείχνει ότι είναι απαραίτητο για την προστασία του πληροφοριοδότη στην πλειονότητα των περιπτώσεων καταγγελίας.
Επιπλέον, εναπόκειται στον πληροφοριοδότη να καθορίσει πότε και αν είναι υπεύθυνος ή ακόμη και τιμωρήσιμος για την απόκτηση και τη διαβίβαση πληροφοριών και δεν προστατεύεται από τον νόμο περί προστασίας των πληροφοριοδοτών. Η κόκκινη γραμμή γίνεται νομικό πρόβλημα και η υπέρβαση της κόκκινης γραμμής γίνεται κίνδυνος για τον πληροφοριοδότη.
Το backend των συστημάτων ανατροφοδότησης μπορεί να είναι σχεδιασμένο ώστε να συμμορφώνεται με την προστασία των δεδομένων, αλλά δεν σέβεται πλήρως την ανωνυμοποίηση. Γενικά θεωρείται ότι, λόγω της μάζας των δεδομένων και της έλλειψης ενδιαφέροντος για την αποκατάσταση πλήρων προφίλ, η ανωνυμοποίηση μπορεί να διασφαλιστεί με απλά μέτρα όπως η παράλειψη των τελευταίων ψηφίων της IP. Αυτό φαίνεται επίσης επαρκές για μια καθημερινή διαδικασία ανατροφοδότησης.
Από την άλλη πλευρά, η χρήση ενός συστήματος καταγγελίας δεν αποτελεί καθημερινό φαινόμενο για τους δημοσιογράφους. Τα δεδομένα που συλλέγονται παραμένουν διαχειρίσιμα, πράγμα που σημαίνει ότι τα μέτρα ανωνυμοποίησης ενός συστήματος ανατροφοδότησης ή καταγγελιών δεν είναι πλήρως αποτελεσματικά. Αμφισβητείται επίσης κατά πόσον μεμονωμένα, συγκεκριμένα μέτρα, όπως η συντόμευση της ΠΕ, θα μπορούσαν να εγγυηθούν την προστασία ενός πληροφοριοδότη.
Τα μέτρα ανωνυμοποίησης που χρησιμοποιούνται συνήθως στο μάρκετινγκ δεν αντέχουν σε μια εγκληματολογική ανάλυση πληροφορικής, για παράδειγμα στο πλαίσιο μιας ποινικής δίκης - και φυσικά δεν είναι σχεδιασμένα γι' αυτό.
Τα συστήματα καταγγελιών χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι είναι στενά προσαρμοσμένα στους ισχύοντες κανονισμούς και τους λαμβάνουν υπόψη σε μια ολιστική προσέγγιση. Αυτό δεν εκδηλώνεται κατ' ανάγκη με την εμφάνιση. Με μια πρώτη ματιά, φαίνεται ότι υπάρχουν πολλές λύσεις που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως σύστημα καταγγελίας. Η πραγματική τεχνογνωσία των λύσεων κανονιστικής συμμόρφωσης δεν βρίσκεται στον εξωτερικό σχεδιασμό.
Υπάρχουν πολλά διαφορετικά στάδια επίλυσης, καθένα από τα οποία συνδέεται στενά με κανονισμούς. Αυτά συνδυάζονται σε μια ολιστική έννοια και βρίσκονται στο backend ενός συστήματος. Αυτό περιλαμβάνει διάφορα επίπεδα ασφαλείας, κρυπτογράφηση και καλά μελετημένες έννοιες διαγραφής και αποθήκευσης. Τα συστήματα καταγγελίας έχουν σχεδιαστεί για να είναι ανοικτά και αντικειμενικά.
Ο πληροφοριοδότης θα πρέπει να έχει την αίσθηση ότι μπορεί να αποφασίσει ελεύθερα. Όταν υποβάλλει μια αναφορά, έχει ήδη αποφασίσει με δική του πρωτοβουλία να αφιερώσει χρόνο. Δεν είναι ούτε σκόπιμο ούτε απαραίτητο να "ανακατεύεται" με το έντυπο. Αντίθετα, ο στόχος είναι να ληφθούν πληροφορίες υψηλής ποιότητας. Αυτό επιτυγχάνεται όταν ο καταγγέλλων αισθάνεται ασφάλεια και μπορεί να νιώσει με σοβαρό τρόπο ότι μπορεί να βοηθήσει στην αποκάλυψη αδικημάτων. Κάθε εισερχόμενη πληροφορία πρέπει να επεξεργάζεται και να επιβεβαιώνεται ξεχωριστά.
Τα συστήματα καταγγελίας θα πρέπει να απέχουν εντελώς από την αποθήκευση των IP και την περαιτέρω παρακολούθηση. Η συλλογή δεδομένων χρηστών - καθώς και η κοινοποίησή τους - απέχει πολύ από τον πραγματικό σκοπό ενός συστήματος καταγγελίας. Ακόμη και αν τα δεδομένα IP και άλλα δεδομένα χρηστών δεν αποθηκεύονται σε λογισμικό που αναπτύσσεται από τους ίδιους σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, είναι δυνατόν οι προγραμματιστές να επιτρέψουν την αποθήκευση αλλάζοντας τον κώδικα. Σε πολλούς προγραμματιστές αρέσει επίσης να αφήνουν ανοιχτές κερκόπορτες για να μπορούν να ενεργούν με ευελιξία. Ως εκ τούτου, οι αυτοαναπτυσσόμενες λύσεις στον τομέα των ανώνυμων λογισμικό καταγγελιών θα πρέπει να αποφεύγονται.
Διαβάστε περισσότερα σχετικά με τις πιθανές λύσεις για την αντιμετώπιση του νέου νόμου περί προστασίας των πληροφοριοδοτών.
